Porrhothele antipodiana
Brak polskiej nazwy
/ black tunnelweb spider
Rząd: Pająki
Rodzina: Porrhothelidae
Data i nazwisko odkrywcy: Walckenaer, 1837
Pochodzenie: Australia
Siedlisko: Podziemny
Siła jadu: Słaba
Trudność hodowli: Niedostępny w hodowli
Opis
Porrhothele antipodiana, znany również jako „nowozelandzki pająk tunelowy”, to największy przedstawiciel rodziny Porrhothelidae, endemiczny dla Nowej Zelandii. Gatunek ten, dawniej klasyfikowany był w rodzinie Hexathelidae. Zamieszkuje wilgotne lasy, ogrody i rejony podgórskie obu głównych wysp Nowej Zelandii. Pająk ten jest znany ze swojej imponującej wielkości, błyszczącego ciała oraz charakterystycznych pajęczyn w kształcie lejka, które buduje w szczelinach skalnych, pod korzeniami drzew, a czasem nawet wokolicach szop czy ogrodzeń.
Dane podstawowe
Samica | Samiec | |
|---|---|---|
Długość ciała | do 30 mm | do 20 mm |
Rozpiętość odnóży | do 60 mm | do 60 mm |
Ubarwienie | czarna z szarawym odwłokiem i czerwonym karapaksem | podobny kolorystycznie, nieco smuklejszy, z dłuższymi odnóżami |
Wiek | do 6 lat | do 4 lat |
Zachowanie | Porrhothele antipodiana jest pająkiem osiadłym i terytorialnym. Tworzy rozległe pajęczyny w formie lejkowatego tunelu, które pełnią zarówno funkcję kryjówki, jak i pułapki na ofiary. Pająk czai się głęboko w tunelu i błyskawicznie wyskakuje, by pochwycić zdobycz, która dotknęła promieniście rozłożonych nici alarmowych. Poluje głównie na owady, inne pajęczaki, a nawet drobne kręgowce, takie jak jaszczurki lub młode żaby. Aktywny głównie nocą. Pomimo imponującego wyglądu i rozmiaru, jego jad nie stanowi zagrożenia dla człowieka – ukąszenia są rzadkie i porównywalne do użądlenia osy. Po kopulacji samica pozostaje w swojej kryjówce, gdzie składa kokon jajowy zawierający od kilkudziesięciu do ponad stu jaj. W tym czasie staje się szczególnie agresywna i nie opuszcza pajęczyny, chroniąc kokon. Po wykluciu młode pozostają z matką przez krótki czas, korzystając z jej ochrony, zanim rozpoczną samodzielne życie. Okres dojrzewania trwa kilka lat, a samice mogą żyć nawet do 7–8 lat. Samce żyją krócej i giną niedługo po kopulacji. | |
Warunki hodowli
Trudność hodowli | Terrarium | ||
|---|---|---|---|
Wymiary | Temperatura | Wilgotność | |
Niedostępny w hodowli | N/A | N/A | N/A |
Podstawy opieki | |||
Niedostępny w hodowli | |||
Ciekawostka
W dawnych wierzeniach Maorysów pajęczyny te były uważane za znaki obecności duchów strzegących lasów.
Chcesz poznać więcej ciekawostek ze świata pająków?
Zapisz się do naszego newslettera!
