Deinopis subrufa
Brak polskiej nazwy
/ rufous net-casting spider
Rząd: Pająki
Rodzina: Deinopidae
Data i nazwisko odkrywcy: L. Koch, 1878
Pochodzenie: Australia
Siedlisko: Różne środowiska
Siła jadu: Słaba
Trudność hodowli: Łatwy
Opis
Gatunek pająka z rodziny Deinopidae, opisany przez Ludwiga Kocha w 1878 roku. W 2020 roku, na podstawie badań filogenetycznych, został przeniesiony z rodzaju Deinopis do nowo utworzonego rodzaju Asianopis . Występuje w Australii (Queensland, Nowa Południowa Walia, Wiktoria, Tasmania) oraz w Nowej Zelandii. Jest aktywnym nocnym łowcą, wykorzystującym unikalną technikę polowania za pomocą sieci trzymanej w przednich odnóżach.
Dane podstawowe
Samica | Samiec | |
|---|---|---|
Długość ciała | ok 25 mm | ok 20 mm |
Rozpiętość odnóży | ok 70 mm | ok 70 mm |
Ubarwienie | ciało o barwie jasnobrązowej lub różowobrązowej; odwłok z dwoma niskimi guzkami po bokach i pomarańczowymi plamkami od spodu | ciało smuklejsze, z ciemnymi i jasnymi paskami wzdłuż grzbietu oraz parą białych „rogów” nad oczami |
Wiek | około roku | około roku |
Zachowanie | Prowadzi nocny tryb życia. W ciągu dnia ukrywa się wśród liści i gałęzi, a nocą aktywnie poluje, wykorzystując charakterystyczną technikę rzucania sieci. Pająk tworzy prostokątną sieć, którą trzyma w przednich odnóżach i rzuca na ofiarę, gdy ta się zbliży. Po ostatnim linieniu samce poszukują samic, delikatnie trącając ich sieci, by zasygnalizować gotowość do kopulacji. Po zapłodnieniu samica buduje kulisty kokon jajowy, zawierający 100–200 jaj. Kokon jest zazwyczaj ukryty i chroniony przez liść. Po złożeniu jaj samica zazwyczaj opuszcza kokon, a młode wykluwają się po około trzech tygodniach . | |
Warunki hodowli
Trudność hodowli | Terrarium | ||
|---|---|---|---|
Wymiary | Temperatura | Wilgotność | |
Łatwy | N/A | N/A | N/A |
Podstawy opieki | |||
Niedostępny w hodowli | |||
Ciekawostka
Ich rozwinięte oczy są w stanie zbierać dostępne światło bardziej efektywnie niż oczy kotów i sów, pomimo braku warstwy odblaskowej (tapetum lucidum). Przez to każdej nocy w ich oczach wytwarzany jest duży obszar światłoczułej błony. Ponieważ oczy pajęczaków nie mają tęczówek, jest ona niszczona o świcie przez natężone światło i codziennie odbudowuje się po zmorku.
Chcesz poznać więcej ciekawostek ze świata pająków?
Zapisz się do naszego newslettera!
