Brachypelma smithi
Ptasznik czerwonokolanowy
/ Mexican redknee tarantula
Rząd: pająki
Rodzina: Ptasznikowate
Data i nazwisko odkrywcy: Cambridge, 1897
Pochodzenie: Ameryka Północna
Siedlisko: naziemny
Siła jadu: Słaba
Trudność hodowli: Łatwy
Opis
Brachypelma smithi jest endemitem Meksyku. Jest to pięknie ubarwiony ptasznik, który przez swą urodę został prawie całkowicie wytępiony w środowisku naturalnym. Z tego powodu został wciągnięty na listę gatunków prawnie chronionych. Obecnie nieporównanie więcej osobników tego gatunku znajduje się w naszych domach niż na wolności – mnoży się z dużym powodzeniem w hodowlach amatorskich. Jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, od 2019 roku objęty jest konwencją waszyngtońską (CITES załącznik II). Głównymi czynnikami zagrażającymi jego dzikim populacjom jest niszczenie środowiska naturalnego i kłusownictwo.
Dane podstawowe
Samica | Samiec | |
|---|---|---|
Długość ciała | 6-8 cm | 5-6cm |
Rozpiętość odnóży | 12cm | 11cm |
Ubarwienie | czarny karapaks z pomarańczową, szeroką obwódką | kolory podobne do samicy jednak bardziej płowe |
Wiek | do 20 lat | do 2 lat po ostatniej wylince |
Zachowanie | Są to łagodne pająki popularne wśród początkujących hodowców. Częściej uciekają niż gryzą mają jednak inną metodę obrony. Włoski parzące na ich odwłoku powodują silne swędzenie, zwłaszcza w tak delikatnych obszarach jak twarz, szyja czy oczy. Zaniepokojony pająk nie zawaha się ich wyczesać. | |
Warunki hodowli
Trudność hodowli | Terrarium | ||
|---|---|---|---|
Wymiary | Temperatura | Wilgotność | |
Łatwy | 30x30x20 cm | w ciągu dnia 25–26 °C w nocy do 22–23 °C | 60–65% |
Podstawy opieki | |||
Gatunek ten nie jest wybredny jeśli chodzi o wystrój terrarium, młode osobniki często przebudowują otoczenie pod siebie. Karmimy pająka ok. raz na tydzień owadami takimi jak świerszcze, larwy drewnojada czy karaczany. Niezjedzoną karmówkę należy usunąć z pojemnika tak aby nie zaatakowała pająka w trakcie wylinki. | |||
Ciekawostka
Od blisko spokrewnionego B. hamorii odróżnić go możemy na podstawie większej ilości pomarańczowego koloru na karapaksie. W naturze ich tereny wystepowania oddziela rzeka.
Chcesz poznać więcej ciekawostek ze świata pająków?
Zapisz się do naszego newslettera!
