Poznajcie bliżej pajęczy świat za pomocą ciekawostek!

W Polsce żyje kuzyn ptasznika

W Polsce duże pająki, znane jako ptaszniki, nie występują naturalnie, ale możemy spodziewać się tarantuli ukraińskiej (Lycosa singoriensis), która występuje w Bieszczadach, w pobliżu granicy. Jednak żyje u nas ktoś, kto jest blisko spokrewniony z ptasznikami i nie jest to tarantula.

Jest to gryziel tapetnik (Atypus piceus) – jeden trzech gatunków z rodziny gryzielowatych (Atypidae) występujących w Polsce. Pozostałe dwa to gryziel zachodni (Atypus affinis) i gryziel stepowy (Atypus muralis). Jako jedyna w Europie Środkowej należy do podrzędu ptaszników (Theraphoside), ich pazury jadowe mają budowę podobną do pazurów jadowych ptaszników i robią wrażenie swoją wielkością. Gryziele, to skryte pająki, żyjące głęboko pod ziemią, więc nie jest to gatunek łatwy w obserwacji. Wykopują w podłożu głęboką norę, sięgającą do 30-50 cm w głąb ziemi, a następnie wykłada ją przędzą. Dzięki temu mogą biernie polować – zdobycz wpada do norki i zaplątuje się w oprzęd. Wtedy pająk podchodzi do niej, unieszkodliwia ją za pomocą pazurów jadowych, wyciąga z oprzędu i zjada.

Pająki, to czasami troskliwe mamy. Zbyt troskliwe.

Sidlisz piwniczny (Amaurobius ferox) to jeden z pająków, który opiekuje się swoim potomstwem z wielkim zaangażwoaniem. Jest to gatunek semelparyczny, czyli rozmnażający się tylko raz w życiu. To sprawia, że samica jest gotowa do olbrzymiego poświęcenia dla swoich młodych. Składa od 40 do 135 jaj… dwukrotnie. Z pierwszej partii wykuwają się młode. Druga jest składana dwa dni później, po wykluciu się młodych. Są to tak zwane jaja pokarmowe. Stanowią one 30% ciała samicy i są bardzo pożywne dla młodych pajączków. Dlatego są przeznaczone do skonsumowania.

Gdy maluchy zjedzą jaja, matka porusza pajęczyną w taki sposób, aby dać dzieciom konkretne sygnały. Te ruchy podpowiadają im, że mają wejść na matkę, uśmiercić ją i zjeść. Obserwacje prowadzone na tych pająkach wykazały, że te z pająków, które pożarły matkę są zdecydowanie większe i silniejsze od pozostałych i mają zdecydowanie większą szansę na odniesienie sukcesu prokreacyjnego w dorosłym życiu.

Pajęcza krew jest określana jako niebieska.

Hemolimfa, czyli pajęcza krew, zawiera hemocyjaninę, która pochłania wszystkie światła poza niebieskim. I to właśnie dlatego pajęcza krew połyskuje delikatnie na niebiesko. W rzeczywistości jest ona bardziej srebrno-przeźroczysta, ale ze względu na jej połysk i skład, naukowo określa się ją jako niebieską.

Fakty i ciekawostki o pająkach możecie poznać również na naszym kanale na YouTube ????

Ciekawostki o PTASZNIKACH:

Daj się wciągnąć! Playlista kanału Wystawa Pająków:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLaln2Id-jrXhGWFPbZt23TH3JY-pNbzAU

Odwiedź wystawę – indywidualnie lub z grupą:
https://www.wystawapajakow.pl/wycieczki/